Choć wakacje praktycznie za nami i wielu z Was letnie wojaże ma już za sobą, to nasz mini-poradnik może Wam się jeszcze na pewno przydać. Napisaliśmy go zarówno z myślą o tych, którzy planują pierwszy raz zabrać swojego psa w góry, jak i dla tych zaprawionych w bojach. Artykuł powstał spontanicznie, w oparciu o nasze osobiste doświadczenia, zabawne sytuacje i liczne obserwacje na szlakach. Nie ze wszystkimi punktami musicie się zgadzać, niektóre potraktujcie z dystansem i przymrużeniem oka, gdyż wynikają one tylko z naszej wiedzy praktycznej.

1. Najważniejsze bezpieczeństwo

Na pierwszy rzut oka wydaje się to dość "oklepane” stwierdzenie, ale jak się okazuje nie dla wszystkich jest w dalszym ciągu takie oczywiste. Za przykład może posłużyć ostatni, dość głośny medialnie przypadek słowackiego turysty, który zabrał psa na Orlą Perć w polskich Tatrach doprowadzając go do skraju wycieńczenia.  Nie ważne jak jesteśmy ambitni i jakiego nie mamy sprawnego psa, nasze wspólne bezpieczeństwo jest najważniejsze. Nie każdy z nas będzie się czuł pewnie w mocno eksponowanym terenie, a tym bardziej kiedy jest odpowiedzialny nie tylko za siebie, ale również za swojego pupila. Wszelkie sztuczne ułatwienia, typu łańcuchy, stopnie, czy drabinki często są zbyt trudne do pokonania w towrzystwie czworonoga. Zapuszczając się w trudny teren, możemy mieć problem, żeby wrócić. Jeśli mamy małego Yorka, którego możemy wziąć na ręce, lub schować do plecaka (a są tacy, którzy tak robią), to pewne przeszkody uda nam się sforsować. Jeśli prowadzimy na smyczy 40-kilogramowego owczarka, może być to problematyczne.

Wakacje chyba sprzyjają pisaniu. Na co dzień pochłonięci pracą i realizacją Waszych zamówień, najzwyczajniej w świecie brakuje nam czasu, by zająć się blogiem. Naszło nas jednak na małe wspominki, więc postaramy się nadrobić część zaległości. Tym razem podzielimy się z Wami naszym ubiegłorocznym (czerwiec 2019) wejściem na najwyższy szczyt Karawanków (część południowych Alp Wapiennych) – Stol (2236 m n.p.m.), położony na granicy Austrii i Słowenii.

Prawie każdy kto był w Słowenii, choćby przejazdem (np. podczas podróży do Chorwacji), kojarzy znajdujące się tuż przy granicy z Austrią - jezioro Bled. Położone w samym sercu Alp, uważane jest za prawdziwą turystyczną perełkę i wizytówkę tego kraju. Odwiedziliśmy je już kilkukrotnie, wygląda niezwykle malowniczo i jest prawdziwym rajem dla fotografów. To jednak… nie do końca nasz klimat. Otoczenie jest mocno skomercjalizowane. Fajnie tam pójść na spacer, wypić piwo, zrobić kilka fotek i chyba to wszystko. Naszą uwagę zwróciła natomiast charakterystyczna sylwetka Stola (niem. Hochstuhl), szczytu górującego nad jeziorem i widocznego praktycznie we wszystkich panoramach Bledu.

Beskid Śląski to jedno z pasm górskich, które odwiedzamy stosunkowo często, w głównej mierze ze względu na niewielką odległość od naszego rodzinnego Opola. Do Wisły, Szczyrku czy Ustronia możemy dojechać w nieco ponad 2 godziny co zdecydowanie sprzyja częstym weekendowym wypadom. Najwyższymi szczytami Beskidu Śląskiego są Skrzyczne (1257 m n.p.m.) i Barania Góra (1220 m n.p.m.), a czeskiej części Czantoria Wielka (995 m n.p.m.). Choć przeszliśmy już znaczną część miejscowych szlaków, to zawsze chętnie tu wracamy, być może dlatego, że góry te wydają nam się mniej tłoczne i zadeptane, niż np. Karkonosze.

Na Skrzyczne wyruszyliśmy z centrum Szczyrku w pogodny, piątkowy poranek. Ze względu na zapowiadane gwałtowane burze, postanowiliśmy wyruszyć dość wcześnie i o 7:30 już byliśmy na szlaku. Tym razem mieliśmy ten komfort, że dziecko mogło zostać z dziadkami w pokoju i poszlismy "na lekko" z samymi plecakami i oczywiście z naszymi wiernymi czworonożnymi kompanami: Hadesem i Yoko. Wybraliśmy zielony szlak, prowadzący przez Polanę Podskrzyczeńską, do znajdującego się na szczycie schroniska PTTK. Czas przejścia według znaków to 2h 30min. Szlak prowadził przez mostek na drugi brzeg rzeki Żylicy, a potem wyłożoną betonowymi płytami ulicą Leśną. Na początku podejście było dosyć strome i męczące, a po kilkunastu minutach ścieżka wkroczyła do lasu. Następnie, trawersując strome zbocze, odsłoniły nam się widoki na Szczyrk, Klimczok i pobliskie pasma. Pod koniec droga biegła wzdłuż trasy wyciągu narciarskiego i mijając górną stację kolejki oraz charakterystyczny 97-metrowy maszt RTV dotarliśmy do znajdującego się na szczycie schroniska. Cała trasa nie należy może do najpiękniejszych w polskich górach, gdyż w dużej mierze prowadzi przez las, ale mieliśmy to szczęście, że po drodze na szlaku spotkaliśmy zaledwie jedną (!) osobę. Mogliśmy więc w samotności delektować się górską ciszą i malowniczymi krajobrazami, które wyłaniały się wraz z nabieraniem wysokości.

O własnej marce odzieżowej marzyliśmy od zawsze. Jeszcze kilka lat temu, plany te wydawały się zupełnie odległe i nierealne. Tymczasem właśnie udało nam się zrobić pierwszy milowy krok w tym kierunku. Niespełna kilka tygodni temu wprowadziliśmy do sprzedaży nasz najnowszy produkt: koszulki bawełniane, wykonane w całości w Polsce.

W naszych zamierzeniach Lisia Nora od początku miała być sklepem z ubraniami. Świadczy o tym chociażby nazwa naszego fanpage'a: facebook.com/lisianorawear, która dla niektórych mogła być trochę myląca, szczególnie dla tych, którzy kojarzą nas głównie z upominkami i prezentami. Co się odwlecze to nie uciecze i w końcu dopięliśmy swego. Koszulki bawełniane z Lisiej Nory to produkty w 100% polskie, uszyte w jednej z rodzimych szwalni. Zrezygnowaliśmy z drogi, którą podąża wiele firm, sprzedających pod swoją marką koszulki z nadrukami, wykonanymi na powszechnie dostępnej odzieży reklamowej. Poszliśmy o krok dalej. Oddając w Wasze ręce ubrania, postanowiliśmy mieć kontrolę nad wszystkimi etapami produkcyjnymi: od projektów, wizualizacji i doboru dzianin, poprzez stworzenie krojów, aż po nadrukowanie wzorów.

Nieczęsto się zdarza, by było tak ciepło i słonecznie jak w ostatni weekend października. A szczególnie w Tatrach, gdzie o tej porze roku obfite opady śniegu to nic niezwykłego. Nie mogliśmy się oprzeć mając na uwadze, że wrzesień był w tym roku deszczowy i brzydki, a po niedzieli zapowiadano załamanie pogody. Szybka kombinacja, wolne w pracy i spontaniczny wyjazd na weekend. Cel - Słowackie Tatry Zachodnie.

Ogarnęliśmy nocleg w Habówce (dla właścicieli psów polecamy Prenájom Blatná), kilka minut jazdy samochodem od Zuberca i zaczęliśmy planować trasy na dwie całodziennie wycieczki. Przestudiowaliśmy dokładnie po raz kolejny najczęściej chyba czytaną ksiażkę w naszym domu: "Tatry Słowackie" Józefa Nyki i opracowaliśmy dwudniowy, nikczemny plan:). Będąc szczęśliwymi posiadaczami dwóch czworonogów i chcąc z nimi wędrować, polską stronę Tatr, niestety musimy omijać z wiadomych przyczyn. Swoją drogą fachowość, dokładność i rzetelność w książkach Pana Józefa, a do tego wręcz niemal poetyckie opisy tatrzańskich dróg robią wielke wrażenie i można czytać je godzinami. Planując wycieczki jak zawsze musieliśmy brać pod uwagę wiele czynników: ile mamy czasu i kiedy zrobi się ciemno, czy na szlakach nie występują trudności techniczne (żeby nie pozabijać się z psami i z dzieckiem:)), jaka będzie pogoda, czy będzie możliwość odpoczynku w schroniskach itd. Z naszego doświadczenia wiemy też, że czas przejścia z dzieckiem w nosidle zawsze jest dłuższy, niż czas przejścia standardowego turysty. W piątek (od razu po przyjeździe) postanowiliśmy wejść na grzebień Przedniego Salatyna (1798 m.n.p.m.), a następnego dnia na Smutną Przełęcz (1965 m.n.p.m.). W niedzielę (niestety) pakowanie manatków i powrót do rzeczywistości.

Histora „Leśnego Kalendarza” sięga końcówki 2018 roku. Już wtedy zaczął u nas kiełkować pomysł na stworzenie takiego projektu, lecz jak to bywa u szczytu świątecznego sezonu, zwyczjnie nie było już czasu na jego realizację. Szukając kalendarza na prezent, lecz także dla nas do domu, naprawdę trzeba było przeczesać najdalsze zakątki Internetu, by natknąć się na coś oryginalnego i wartościowego. Decyzja więc zapadła. Na przyszły rok stworzymy własny kalendarz, z którego będziemy dumni i którym będziecie mogli cieszyć się także Wy.

Czasami niezręcznie jest pisać o swoich produktach i je nad wyraz zachwalać, ale niekiedy warto zrobić wyjątek. Myślę, że „Leśny Kalendarz” jest projektem, któremu trzeba poświęcić nieco więcej uwagi. Na początku zacznę od nazwy. Skąd właściwie „Leśny Kalendarz”? Nie będzie tutaj drugiego dna i tajemniczej opowieści:). Jak niemal we wszystkich naszych przedsięwzięciach, wiele rzeczy dzieje się szybko i spontanicznie i nie inaczej było tym razem. Jako, że jesteśmy zdania, iż pierwsze wybory są z reguły najlepsze, tak samo stało się i tym razem. Nazwa robocza została na stałe. „Kalendarz zwierzęcy”? Kalendarz ekologiczny?” „Eko-kalendarz?” „Lisi kalendarz”? Nie…, niech będzie po prostu „LEŚNY”.

Dlaczego wolimy góry od morza? Za każdym razem jak zatęskniliśmy za spacerami po plaży o zachodzie słońca, za szumem fal i morską bryzą, rzeczywistość sprowadziła nas na ziemię. Nadmorskie piękno zostało zakłócone przez tłumy turystów i plażowiczów, okoliczne budy, fruwające śmieci i zatłoczone plaże. Za każdym kolejnym razem przekonywaliśmy się, że to nie dla nas. A przynajmniej nie w sezonie. I w ten sposób od pewnego czasu planując wakacje czy kilkudniowy urlop zafiksowani jesteśmy na jedno słowo: góry.

Na początku po górach chodziliśmy sami, z dodatkowymi czterema łapami nieco później. Pierwsze komentarze rodziny i znajomych po pojawieniu się czworonoga pod naszym dachem to oczywiście klasyka: „Po co wam pies? W góry to już nie pojedziecie. Nigdzie się nie ruszycie, będziecie uziemieni.” itd. itp. Jak zawsze byliśmy bardziej uparci i… nie żałujemy. Można powiedzieć, że level pierwszy zaliczyliśmy błyskawicznie. Jak się chce to nic trudnego, trzeba tylko odpowiednio się przygotować, ruszyć 4 litery z kanapy i w drogę. Okazało się, że Yoko lubi chodzić po górach, choć w sumie nie miała wyjścia (czytaj: nie było za bardzo z kim rudzielca zostawić, a właściwie to ta opcja nie była nigdy brana pod uwagę).

Przyszła jesień, uciążliwe upały minęły, a my z radością spacerujemy po parku z psem, łapiąc promienie i ciesząc się słoneczną pogodą. Nim jednak się obejrzymy, zacznie się świąteczne szaleństwo, czyli czas kupowania upominków i prezentów. Jedni lubią godzinami czas spędzać w galeriach handlowych, drudzy wolą przeszukiwać najdalsze zakątki Internetu. Na pewno często zastanawiacie się jaki byłby najlepszy prezent dla psiarza. W Lisiej Norze mamy dla Was całkiem sporo propozycji. Jak macie wśród przyjaciół, znajomych czy najbliższej rodziny, osobę zwariowaną na punkcie swojego pupila, każda drobnostka z nim związana  na pewno jej się spodoba. Upominek z psem na święta, urodziny czy inną okazję, zawsze będzie dobrym pomysłem. A może po prostu szukasz czegoś dla siebie?

Jeśli lubicie koszulki ze wszystkim co psiarskie na pewno coś z naszych rzeczy może Was zainteresować. Jak poszukujecie konkretnej rasy, zachęcamy do zapoznania się z naszymi kolekcjami Tropical i Flowers. Sukcesywnie zamierzamy dodawać kolejne psy, jeśli nie ma Waszego, to piszcie do nas - na pewno coś wymyślimy. Koszulki Flowers charakteryzują przede wszystkim intensywne, żywe kolory, które robią wrażenie. Jeśli chcesz do swojego codziennego ubioru dodać trochę kolorytu i odrobinę szaleństwa są to koszulki dla Ciebie. Kolekcja Tropcial jest za to bardziej wyrafinowana i stonowana - ma mniej modowego folkloru, ale za to szczyptę elegancji. Bardziej uniwersalne wzory możecie natomiast znaleźć w naszych kolekcjach Lisia Nora Classic.

Jesień to idealny czas na długie wędrówki po górach. Kiedy miną letnie upały a szlaki nie są już tak przepełnione, możemy w pełni delektować się dziką przyrodą. A czy można zabrać psa na górską wycieczkę? Oczywiście, że można. Większość psów uwielbia górskie wyprawy u boku swojego pana. Żeby jednak wycieczka była bezpieczna i była przyjemnością, a nie frustracją zarówno dla nas jak i naszego pupila, należy pamiętać o kilku ważnych zasadach. 

Wybierając się w polskie Beskidy, Tatry lub Karkonosze, czy to włoskie Alpy - właściwie są one takie same. Po pierwsze należy dobrze zaplanować wycieczkę. Planując wędrówki z psami należy przede wszystkim sprawdzić... czy na dany szlak w ogóle możemy wejść z psem. W wielu parkach narodowych w Polsce (np. Tatrzański, Bieszczadzki czy Babiogórski) jest całkowity zakaz wprowadzania psów (z wyjątkiem nielicznych szlaków), natomiast są też parki gdzie zakazy nie są tak rygorystyczne. Dostępne dla czworonogów są praktycznie całe Beskidy, Karkonosze, a także np. Tatry Słowackie czy coraz bardziej ostatnio u nas popularnie słoweńskie Alpy Julijskie.

Moda na żółte ściany - kolory słońca i pomarańczy szybko odeszła w zapomnienie. Słonecznikowy ogród znów zastąpiły klasyczne odcienie szarości i kontrastowe połączenia czerni i bieli. A czy nie mieliście tak, że planując remont czy długo oczekiwaną przeprowadzkę na swoje, nagle w głowie poczuliście pustkę, przytłoczeni ogromem potencjalnych rozwiązań? W jaki sposób urządzić salon? Jaki kolor ścian wybrać? Jak dopasować podłogi i meble?

Najprostsze rozwiązania są najlepsze. Dzisiaj coraz więcej nowoczesnych mebli, poza prostymi formami i geometrycznymi kształtami ma także surową paletę barw. Szara kanapa, białe ściany, stonowane kolory - skromnie ale gustownie. A kiedy już się urządzicie, wciąż planujecie ulepszać waszą przestrzeń: dodać kolorowe akcenty, kwiaty, ramkę ze zdjęciem, a może... plakat? No właśnie! Strzał w dziesiątkę! Plakaty przeżywają obecnie swój renesans. Niedawno jeszcze niechciane i lekceważone, dzisiaj wracają w pełnym blasku, jak jeździec na białym koniu. No właśnie, na białym. Znów czerń i biel, regularne kształty, niezbyt udziwnione litery. A pośród tego otoczenia, Wasz pies na legowisku lub... w fotelu.

Lubimy posiadać gustowne przedmioty. Niekoniecznie te najdroższe, z najwyższej półki, dla posiadaczy grubych portfeli. Często bardziej liczy się "to coś" - niepowtarzalność i zjawiskowość. Jako właściciele psiaków na każdym kroku pragniemy zaakcentować ich obecność - są przecież pełnoprawnymi członkami naszej rodziny. Kubek, torba, koszulka, a może plakat...? Głośno i wyraźnie, a może dyskretnie pokazać światu kto w naszym sercu zajmuje eksponowane miejsce.

Lisia Nora Tropical to nasza kolekcja łącząca elegancję i minimalizm z hawajskim motywem palmowym. Lubimy przecież słońce i zastrzyk pozytywnej energii, ale lubimy też prostotę i nienachalność. Jeśli szukacie ciekawego pomysłu na prezent dla psiarza, a może po prostu drobnostki dla siebie, trafiliście w samo sedno. Ograniczona do minimum paleta kolorów, połączenie czerni i bieli to proste rozwiązania, które przypadną do gustu każdemu. Jeśli chcecie w intrygujący sposób pokazać się na niedzielnym spacerze w psim parku, polecamy torbę na "psie klamoty" lub po prostu fajny t-shirt, a jeżeli pragniecie udekorować swój salon wybierzecie stylowy plakat, kubek lub obraz na płótnie.